Με το άρθρο 7 του Ν. 4055/2012 (ΦΕΚ Α 51  12.3.2012), εισήχθη στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας νέο άρθρο 214Β,

που συμπληρωματικά των οριζομένων στο Ν. 3898.2010 για τη Διαμεσολάβηση, προβλέπει μια περαιτέρω περίπτωση

Δικαστικής Διαμεσολάβησης.

Εντύπωση βέβαια προκαλεί το γεγονός ότι με το νέο αυτό υπαγωγής στη διαμεσολάβηση, διαμεσολαβητής μπορεί να είναι πλέον δικαστής,

χωρίς ωστόσο να έχει προηγηθεί σχετική εκπαίδευσή του και παρά το γεγονός ότι με τον τρόπο αυτό δεν αποσυμφορούνται τα δικαστήρια

αλλά επιβαρύνονται οι δικαστές μέ ένα επι πλέον καθήκον. Για αυτό εξάλλου, οι ένωση δικαστών Πρωτοδικείου Πειραιά, διατύπωσε τις σαφείς

επιφυλάξεις της για τη σχετική διάταξη. Προφανώς ο νομοθέτης υπήρξε, για μια ακόμη φορά, σοφότερος όλων... Η πράξη θα το δείξει.

Ακολουθεί το άρθρο αυτούσιο καθώς και σχετικό ψήφισμα:

"Αρθρο 214Β

Δικαστική μεσολάβηση

1. Διαφορές ιδιωτικού δικαίου μπορούν να επιλυθούν και με προσφυγή σε δικαστική μεσολάβηση.

Η προσφυγή στη δικαστική μεσολάβηση, η οποία είναι προαιρετική, μπορεί να γίνει πριν από την

άσκηση της αγωγής ή και κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας.

2. Σε κάθε πρωτοδικείο ορίζονται, για ένα έτος με δυνατότητα ανανέωσης για δύο ακόμη έτη,

ένας ή περισσότεροι από τους υπηρετούντες προέδρους πρωτοδικών ή τους αρχαιότερους

πρωτοδίκες ως μεσολαβητές μερικής ή πλήρους απασχόλησης.

3. Η δικαστική μεσολάβηση περιλαμβάνει ξεχωριστές και κοινές ακροάσεις και συζητήσεις των

μερών και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους με τον μεσολαβητή δικαστή, ο οποίος και μπορεί να

απευθύνει στα μέρη μη δεσμευτικές προτάσεις επίλυσης της διαφοράς. Κάθε ενδιαφερόμενος

μπορεί, μετά ή δια πληρεξουσίου δικηγόρου, να προσφεύγει στον κατά τόπον αρμόδιο δικαστή

μεσολαβητή υποβάλλοντας γραπτώς το αίτημα του.

4. Το δικαστήριο στο οποίο είναι εκκρεμής η υπόθεση μπορεί σε κάθε στάση της δίκης, ανάλογα με

την περίπτωση και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις περιστάσεις της υπόθεσης, να καλεί τα μέρη να

προσφύγουν στη δικαστική μεσολάβηση για την επίλυση της διαφοράς τους και ταυτόχρονα, αν

συμφωνούν τα μέρη, να αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης σε σύντομη δικάσιμο και πάντως όχι

πέραν του εξαμήνου.

5. Αν τα μέρη καταλήξουν σε συμφωνία συντάσσεται πρακτικό μεσολάβησης. Το πρακτικό

υπογράφεται από τον μεσολαβητή, τα μέρη και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους και το

πρωτότυπο του κατατίθεται στη γραμματεία του πρωτοδικείου όπου διεξήχθη η μεσολάβηση.

Κατά την κατάθεση ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει παράβολο υπέρ του Δημοσίου, το ύψος και η

αναπροσαρμογή του οποίου καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και

Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Από την κατάθεση στη γραμματεία του

πρωτοδικείου, το πρακτικό μεσολάβησης, εφόσον περιέχει συμφωνία των μερών για ύπαρξη

αξίωσης, αποτελεί εκτελεστό τίτλο, σύμφωνα με το άρθρο 904 παράγραφος 2 εδάφιο γ' Κ.Πολ.Δ..

6. Η μεσολάβηση πρέπει να διεξάγεται κατά τρόπο που να μην παραβιάζει το απόρρητο αυτής,

εκτός αν τα μέρη συμφωνήσουν άλλως. Πριν από την έναρξη της διαδικασίας όλοι οι

συμμετέχοντες δεσμεύονται εγγράφως να τηρήσουν το απόρρητο της διαδικασίας."

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός 2/2012

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Σε Ολομέλεια

Αποτελούμενο από τους Δικαστές: 1) Αντιγόνη Τζελέπη, Εφέτη, Πρόεδρο Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως Πρωτοδικείου Πειραιώς, 2) Ηλία Γιαρένη, Εισηγητή, 3) Καλλιόπη Χονδρού, 4) Χαρίκλεια Σαραμαντή, 5) Ευτέρπη Καραχάλιου, 6) Απόστολο Ζαβιτσάνο, 7) Γεώργιο Ακτύπη, Εισηγητή, 8) Παναγιώτα Χρυσοχόου, 9) Θεόκλητο Καρακατσάνη,ΙΟ) Ιωάννη Λαμπρινόπουλο, 11) Κωνσταντίνο Βελισσάρη, 12) Βικτωρία Κατσάπη, 13) Σταυρούλα Λιακέα,Προέδρους Πρωτοδικών, 14) Πηγή Τονιόλου, 15) Ιωάννη Μαλλούχο, 16) Κωνσταντίνα Λέκκου, 17) Αντώνιο Αλαπάντα, 18) Αθανάσιο Παπαχαραλάμπους, 19) Βασίλειο Τζελέπη, 20) Στεφανία Χανιώτη, 21) Νικόλαο Νταή, 22) Βασίλειο Μαλάμο, 23) Δήμητρα Πιπερίγκα, 24) Ηλία Ξυροτύρη, 25) Αλκιβιάδη Φερεσίδη, Εισηγητή, 26) Γεώργιο Ξυνόπουλο, 27) Παρασκευή Χρυσοχόου, 28) Ηλία Ξηροτύρη, 29) Ασπασία Αλβανούν, 30) Ιωάννη Ναυπλιώτη, Εισηγητή, 31) Κυριακή Κοκκινάκη, 32) Ηλία Πολλάκη, 33) Αφροδίτη Παπανικολάου 34) Νικόλαο Σταυρόπουλο, 35) Σοφία Καβαρινού, 36) Χαρίλαο Παππά, Πρωτοδίκες, 37) Παναγιώτα Σπανού και 38) Κύριλλο Σιάτρα Πάρεδρους.

Συνήλθε στην αίθουσα Δικαστών (γραφείο 513) του Πρωτοδικείου Πειραιώς, στις 10 Ιανουαρίου 2012, ημέρα Τρίτη και ώρα 12:00 μετά από πρόσκληση της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Πρωτοδικείου Πειραιώς Αντιγόνης Τζελέπη, Εφέτη, με θέμα ημερήσιας διάταξης:

«Συζήτηση και διατύπωση απόψεων επί των διατάξεων του σχεδίου νόμου για τη δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας».

Στη συνεδρίαση παρέστησαν α) ο Γεώργιος Μανωλίδης, Πρόεδρος Εφετών, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, β) ο Διευθύνων την Εισαγγελία Πρωτοδικών,  Εισαγγελέας Πρωτοδικών,  Νικόλαος  Ποιμενίδης,  και

μετείχε και ως γραμματέας ο Θεοφάνης Μπαλαφούτης, Αναπληρωτής Προϊστάμενος Διεύθυνσης Γραμματείας του Πρωτοδικείου Πειραιώς.

Αφού διαπιστώθηκε η ύπαρξη απαρτίας (άρθρο 14 παρ.5 Ν. 1756/1988, όπως ισχύει), η Πρόεδρος κήρυξε την έναρξη της συνεδριάσεως.

Στη συνέχεια η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στο Γεώργιο Μανωλίδη, Γενικό Γραμματέα της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που ενημέρωσε την Ολομέλεια για τις επαφές της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων με τον Πρωθυπουργό για τα ζητήματα του αφορούν τον κλάδο(ασφαλιστικά, μισθολογικά , συνταξιοδοτικά) και για τις θέσεις της Ένωσης επί των διατάξεων του σχεδίου νόμου για τη δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας.

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον εισηγητή Ηλία Γιαρένη, Πρόεδρο Πρωτοδικών,ο οποίος, αφού έλαβε το λόγο είπε τα εξής: « Ο ρόλος μου ως Εισηγητή εξαντλήθηκε στην εποπτεία και συντονισμό της ομάδας για το σχέδιο νόμου για τη δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας.. Θα παρακαλούσα επειδή ο κος Φερεσίδης μετέχει σε σύνθεση του Ναυτικού τμήματος και έχει διακόψει να ξεκινήσει την εισήγηση του».Οι λοιποί Εισηγητές, όπωςορίστηκαν από την Πρόεδρο του Τριμελούς είναι οι: Γεώργιος Ακτύπης, Πρόεδρος Πρωτοδικών, Αντώνιος Αλαπάντας, Πρωτοδίκης, Αλκιβιάδης Φερεσίδης, Πρωτοδίκης και Ιωάννης Ναυπλιώτης , Πρωτοδίκης.

τη συνέχεια, η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον εισηγητή Αλκιβιάδη Φερεσίδη, Πρωτοδίκη, ο οποίος, αφού έλαβε το λόγο είπε τα εξής:

...........Άρθρο 7.

Δικαστική Μεσολάβηση.

Όπως είναι γνωστό, στο εθνικό μας δίκαιο υπάρχουν ρυθμίσεις που στόχο έχουν την επίλυση της διαφοράς είτε εκτός δίκης, είτε και μετά την εκκρεμοδικία, ενίοτε και χωρίς την έκδοση δικαστικής απόφασης. Στην ευρύτερη έννοια των εναλλακτικών μορφών επίλυσης της διαφοράς εντάσσονται οι διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που έχουν ως σκοπό να διευκολύνουν το δικαστικό συμβιβασμό ή και τη συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς με την παρέμβαση του δικαστηρίου, αλλά και οι διατάξεις που ρυθμίζουν τη διαιτησία. Στους εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης τωνιδιωτικών διαφορών περιλαμβάνεται και η ιδιωτική διαμεσολάβηση (με πιστοποιημένους δικηγόρους), η οποία θεσμοθετήθηκε με τον ν. 3898/2010. Η προσφυγή στην ιδιωτική διαμεσολάβηση ανήκει στην πρωτοβουλία των μερών και αποτελεί μία μη δεσμευτική, καθαρά ιδιωτική μέθοδο επίλυσης των διαφορών. Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις εισάγεται ένας νέος θεσμός εξώδικης επίλυσης των ιδιωτικών διαφορών, η δικαστική μεσολάβηση. Ο νέος αυτός τρόπος επίλυσης διαφορών, που εντάσσεται στα δικαστικά καθήκοντα χωρίς ιδιαίτερη αμοιβή για το δικαστή-μεσολαβητή (όπως αντίθετα προβλέπεται για το διαιτητή ή πρόσφατα για τον ιδιωτικό διαμεσολαβητή δικηγόρο), δεν αναπτύσσεται «ανταγωνιστικά, αλλά παράλληλα προς τις λοιπές εναλλακτικές μορφές» σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου. Ωστόσο, αυτή η υπερπολυτελής νέα δυνατότητα, που είναι άγνωστη στους διαδίκους, περισσότερο άγνωστη και από την ιδιωτική διαμεσολάβηση, περισσότερα προβλήματα θα προκαλέσει από εκείνα που φιλοδοξεί να επιλύσει και για το λόγο αυτό εκτιμάται ότι δεν θα συμβάλει ουσιωδώς στηναποσυμφόρηση των δικαστηρίων. Και τούτο, διότι η δυνατότητα προσφυγής σε δικαστική μεσολάβηση, που υφίσταται παράλληλα με τη δυνατότητα προσφυγής των μερών σε ιδιωτική διαμεσολάβηση, θα στερήσει από τις Δικαστικές Υπηρεσίες ικανό αριθμό Δικαστών, καθόσον, ενώ η ιδιωτική διαμεσολάβηση διενεργείται από δικηγόρους,   η   συμμετοχή   Δικαστών  στη   δικαστική   μεσολάβηση   επιφέρει  την

αποκλειστική ή μερική ενασχόληση τους με αυτό το αντικείμενο, με αποτέλεσμα είτε να στερούνται οι Υπηρεσίες Δικαστές, είτε όσοι απασχοληθούν μερικώς να ασχολούνται παράλληλα και με τα λοιπά δικαστικά τους καθήκοντα, λειτουργώντας πότε ως μεσολαβητές και πότε ως Δικαστές. Η δε μεταφορά πολιτικών υποθέσεων από το πινάκιο του δικαστηρίου στα χέρια ενός δικαστικού μεσολαβητή με μερική ή αποκλειστική απασχόληση ελάχιστα εκτιμάται ότι θα συνεισφέρει στηναποσυμφόρηση των δικαστηρίων, αφού σε κάθε περίπτωση δικαστής θα ασχολείται με αυτές τις διαφορές σε βάρος των λοιπών υπηρεσιακών υποχρεώσεων του και με επαύξηση του φόρτου εργασίας των εναπομενόντων Δικαστών, οι οποίοι θα μοιράζονται το μερίδιο της δικαστηριακής ύλης και εν γένει υπηρεσίας που αναλογεί στο δικαστικό μεσολαβητή.

πηγή: dikastis.blogspot.com